..dia bukan rezeki kita..

backdated 26 july...

salam sejahtera untuk semua..

panggilan telefon yang sy terima dari seorang rakan sejawat sewaktu sy menziarahi seorang teman di Hospital BM, membuatkan sy tergamam. dia sekadar memaklumkan..tanpa bertanya NAK atau TIDAK. namun belum habis dia memaklumkan kepada sy berita itu, laju saja mulut ini menjawab...NAKKK...tanpa berfikir panjang.

sy tidak dapat melihat wajah dia di hujung talian, namun dari nada suara nya sy tahu dia tersenyum mendengar jawapan sy. cuma katanya...jangan terlalu mengharap..semua masih dalam perbincangan.

setelah memberi persetujuan, barulah sy terfikirkan abg. sepatutnya sy perlu meminta kebenaran beliau dulu baru memberi keputusan. namun barangkali terlalu excited, langsung sy lupa segalanya. namun sms balasan dari abg menenangkan hati sy..

..orangnya bagaimana..kalau za rasa ok.. abg ok je..

hati sy cukup berdebar tika itu. menunggu panggilan telefon dari rakan sejawat membuat sy resah teramat. rasa nak menangis pun ada. antara percaya dengan tidak. antara harapan jua kegelisahan. benarkah ini semua akan jadi kenyataan? macam2 terlintas dalam fikiran.

bagaimana nanti...?
mampukah sy..?
adakah rutin harian sy akan berubah.?
sy dan abang akan punya tanggungjawab baru..?
bagaimana penerimaan Mak, Abah dan family di kampung..?

sy menelefon seorang rakan baik. meminta pendapat dan pandangannya sebagai seorang yang lebih berpengalaman. memang beliau berupaya membuat sy tenang seketika. satu persatu isu ini dikupas, dijelas dengan terperinci segala prosedur. Pro dan kontra, jua kesan, akibat dan hikmah yang tersembunyi. namun debar di hati masih tidak reda..

penantian amat menyeksakan. lewat petang, telefon berbunyi. sayup di corong telefon, rakan sejawat menjelaskan satu persatu dengan teliti dan tenang. sy tahu beliau mahu sy mendengar dengan lebih rasional. sy menarik nafas panjang. terdiam, tak tahu apa yang patut katakan. semuanya telah tertulis, semuanya telah ditentukan oleh Allah swt. setiap insan pasti punya keinginan dan impian. begitu jua sy dan abg. namun sy yakin, sesuatu yang terjadi itu pasti ada sebab musababnya. sy menerimanya dengan hati yang lapang dan tenang. pasti saja ada hikmah yang sy tidak tahu dan pasti jua Dia mengatur yang terbaik utk sy. sy harus redha..

sy telefon abg.. sekadar untuk memberitahu..

..abang.. ..dia bukan rezeki kita..

azza..
..menerima ketentuan dengan tenang dan hati terbuka..
sy dan abg redha..